نمونه قرارداد مشارکت در تولید، الگویی است که به کسب‌وکارها و تولیدکنندگان کمک می‌کند تا همکاری‌های خود را به شکلی منظم و قانونمند پیش ببرند. رقابت در بازارها روزبه‌روز شدیدتر می‌شود، بنابراین بسیاری از افراد و شرکت‌ها به دنبال راه‌هایی برای کاهش هزینه‌ها، افزایش بهره‌وری و استفاده از منابع یکدیگر هستند. قرارداد مشارکت در تولید، یکی از این راه‌هاست که با ایجاد یک چارچوب مشخص، امکان همکاری موثر بین طرفین را فراهم می‌کند. در این مقاله، با ابعاد مختلف این نوع قرارداد آشنا می‌شویم؛ از تعریف و انواع آن گرفته تا مزایا، چالش‌ها و نکات حقوقی که هر فرد یا سازمانی پیش از ورود به چنین شراکتی باید بداند.
مشارکت در تولید چیست؟
مشارکت در تولید به همکاری دو یا چند طرف (اعم از افراد حقیقی یا حقوقی) گفته می‌شود که با هدف تولید یک محصول یا ارائه خدمات تولیدی خاص، منابع خود را به اشتراک می‌گذارند. این منابع می‌تواند شامل سرمایه، نیروی کار، تجهیزات، فناوری یا حتی دانش فنی باشد. هدف اصلی این همکاری، افزایش بهره‌وری، کاهش هزینه‌ها و دستیابی به سود مشترک است. در این مدل، طرفین معمولا بر اساس توافق‌نامه‌ای مشخص، وظایف، سهم‌ها و تعهدات خود را تعیین می‌کنند.
برای مثال، یک شرکت استارتاپی که ایده‌ای جدید دارد اما سرمایه کافی ندارد، می‌تواند با یک کارخانه‌ای که امکانات تولید دارد، همکاری کند.
انواع قراردادهای مشارکت در تولید: کدام یک مناسب است؟
نمونه قرارداد مشارکت در تولید بسته به نوع صنعت، اهداف طرفین و سطح همکاری می‌توانند در اشکال مختلفی ظاهر شوند. این تنوع به شرکا اجازه می‌دهد تا مدلی را انتخاب کنند که بهترین تطابق را با نیازها و شرایطشان داشته باشد. در ادامه، به بررسی انواع رایج نمونه قرارداد مشارکت در تولید، ویژگی‌های هر یک و کاربردهایشان می‌پردازیم:
مشارکت موقت
نمونه قرارداد مشارکت در تولید موقت برای پروژه‌های کوتاه‌مدت یا تولید محدود طراحی می‌شود. به عنوان مثال، تولید یک محصول فصلی مثل لباس‌های زمستانی یا بسته‌بندی محصولات خاص برای یک رویداد مشخص. این مدل برای کسب‌وکارهایی مناسب است که نمی‌خواهند تعهد طولانی‌مدت داشته باشند و تنها به دنبال تست بازار یا استفاده از فرصت‌های مقطعی هستند. انعطاف‌پذیری و سرعت در اجرا از ویژگی‌های برجسته این نوع مشارکت است.
مشارکت دائم
این قرارداد برای همکاری‌های بلندمدت و پایدار میان طرفین تنظیم می‌شود؛ مثلا، وقتی دو شرکت تصمیم می‌گیرند خط تولید مشترکی برای یک محصول خاص راه‌اندازی کنند که نیاز به سرمایه‌گذاری سنگین و برنامه‌ریزی مداوم دارد، مانند تولید قطعات خودرو یا مواد غذایی بسته‌بندی‌شده. این نوع مشارکت نیازمند اعتماد متقابل و تعهد قوی است و معمولا سودآوری پایدار و رشد تدریجی را هدف قرار می‌دهد.
مشارکت سرمایه‌ای
در این مدل، یکی از طرفین سرمایه مالی را تامین می‌کند و طرف دیگر مسئولیت فرآیند تولید را بر عهده می‌گیرد. نحوه تقسیم سود و مدیریت ریسک باید کاملاً در قرارداد مشخص شود تا از بروز اختلافات جلوگیری شود. برای مثال، یک سرمایه‌گذار ممکن است بودجه لازم برای خرید تجهیزات را فراهم کند، در حالی که شریک دیگر با دانش فنی و نیروی انسانی، تولید را مدیریت کند. این نوع قرارداد برای کسب‌وکارهای کوچک یا استارتاپ‌هایی که به منابع مالی نیاز دارند اما تخصص کافی دارند، بسیار مناسب است. البته، تقسیم سود در این مدل باید با دقت تعیین شود تا عدالت رعایت شود.
مشارکت عملیاتی
در نمونه قرارداد مشارکت در تولید عملیاتی هر دو طرف به صورت فعال در فرآیند تولید مشارکت دارند و وظایف به طور مشترک انجام می‌شود. برای مثال در صنعت تولید دارو، یک شرکت می‌تواند فرمولاسیون دارو را ارائه دهد و شرکت دیگر فرآیند تولید و توزیع آن را بر عهده بگیرد. این مدل معمولا در صنایعی مثل نساجی یا تولید لوازم الکترونیکی که نیاز به همکاری تیمی در مراحل مختلف دارند، کاربرد دارد. مزیت اصلی آن، استفاده حداکثری از توانمندی‌های هر دو طرف است، اما هماهنگی و مدیریت دقیق از الزامات آن به شمار می‌رود.
شرایط و الزامات قانونی برای تنظیم قرارداد مشارکت در تولید
تنظیم قرارداد مشارکت در تولید نیازمند رعایت الزامات قانونی است تا از اعتبار و قابلیت اجرای آن اطمینان حاصل شود. نخستین شرط، رضایت کامل و آگاهانه طرفین است. همه شرکا باید با اطلاع دقیق از مفاد قرارداد و بدون اجبار یا فشار، آن را بپذیرند. شرط بعدی، تعیین موضوع قرارداد به صورت شفاف است؛ یعنی هدف همکاری، نوع محصول یا خدمتی که قرار است تولید شود، باید به وضوح مشخص شود تا ابهامی در تعهدات طرفین باقی نماند.
همچنین، قرارداد باید از نظر عملی قابل اجرا باشد؛ این بدان معناست که شرایط و تعهدات ذکرشده در آن باید با منابع موجود و واقعیت‌های موجود همخوانی داشته باشد. علاوه بر این، انطباق با قوانین از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. این قوانین شامل مقررات مربوط به کار، مالیات و استانداردهای تولید می‌شود که رعایت آن‌ها برای جلوگیری از مشکلات قانونی ضروری است.
قوانین مرتبط با قراردادهای مشارکت در تولید
✅ ماده ۱۰ قانون مدنی:
“قراردادهای خصوصی نسبت به کسانی که آن را منعقد کرده‌اند، در صورتی که مخالف صریح قانون نباشند، نافذ است.”
🔹 کاربرد: این ماده نشان می‌دهد که مشارکت در تولید یک قرارداد خصوصی است و طرفین می‌توانند هر شرطی را که خلاف قانون نباشد، در آن بگنجانند.
✅ ماده ۲۱۹ قانون مدنی:
“عقودی که بر طبق قانون واقع شده باشد بین متعاملین و قائم‌مقام آن‌ها لازم‌الاتباع است، مگر در مواردی که قانون استثنا کرده باشد.”
🔹 کاربرد: این ماده تأکید می‌کند که پس از امضای قرارداد، هیچ‌یک از طرفین نمی‌تواند آن را یک‌طرفه تغییر دهد یا فسخ کند مگر در مواردی که قانون اجازه دهد.
قوانین مربوط به مسئولیت‌ها و تعهدات طرفین
✅ ماده ۲۲۰ قانون مدنی:
“عقود نه فقط متعاملین را به اجرای چیزی که در آن تصریح شده است ملزم می‌نماید بلکه متعاملین به کلیه‌ی نتایجی هم که به موجب عرف و عادت یا به موجب قانون از عقد حاصل می‌شود، ملتزم می‌باشند.”
🔹 کاربرد: اگر در قرارداد ذکر نشده باشد که مثلاً چه کسی مسئول تأمین مواد اولیه است، اما طبق عرف صنعت، این مسئولیت با یکی از طرفین باشد، همان حکم اجرا می‌شود.
✅ ماده ۲۲۳ قانون مدنی:
“هر معامله که واقع شده باشد محمول بر صحت است مگر اینکه فساد آن معلوم شود.”
🔹 کاربرد: اگر یکی از طرفین ادعا کند که قرارداد مشکل دارد، باید دلیل قانونی ارائه کند؛ در غیر این صورت، قرارداد معتبر است.
✅ ماده ۲۲۵ قانون مدنی:
“متعارف بودن امری در عرف و عادت، به طوری که عقد بدون تصریح هم آن را شامل باشد، به منزله‌ی ذکر در عقد است.”
🔹 کاربرد: اگر در قرارداد نوشته نشده باشد که هزینه حمل‌ونقل مواد اولیه بر عهده کدام طرف است، اما عرف صنعت این هزینه را به تولیدکننده اختصاص دهد، همان حکم اجرا می‌شود.
۳. قوانین مربوط به حل اختلاف
✅ ماده ۴۵۶ قانون مدنی:
“در هر قرارداد طرفین می‌توانند توافق کنند که در صورت بروز اختلاف، داوری جایگزین مراجعه به دادگاه شود.”
🔹 کاربرد: در قرارداد مشارکت در تولید بهتر است بندی درباره داوری یا مراجع حل اختلاف آورده شود تا در صورت بروز مشکل، سریع‌تر حل شود.
✅ مواد ۴۵۷ تا ۴۶۳ قانون مدنی:
این مواد نحوه تعیین داور و اجرای رأی داوری را مشخص می‌کنند.
چگونه این قوانین را در متن خود بیاورید؟
۱. در بخش شرایط و الزامات قانونی می‌توانید بنویسید:
براساس ماده ۱۰ قانون مدنی، قرارداد مشارکت در تولید به عنوان یک توافق خصوصی میان طرفین، معتبر است؛ مشروط بر اینکه مفاد آن خلاف قانون نباشد. همچنین، طبق ماده ۲۱۹ قانون مدنی، طرفین ملزم به اجرای قرارداد هستند و تغییر یک‌طرفه آن ممکن نیست، مگر در مواردی که قانون اجازه دهد.
۲. در بخش سهم‌ها و تعهدات طرفین می‌توانید بنویسید:
“براساس ماده ۲۲۰ قانون مدنی، علاوه بر تعهدات صریح در قرارداد، نتایجی که از عرف و عادت ناشی می‌شود نیز الزام‌آور است. به همین دلیل، در هنگام تنظیم قرارداد باید به عرف‌های موجود در صنعت توجه کرد.”
۳. در بخش “حل اختلاف” می‌توانید اضافه کنید:
“طبق ماده ۴۵۶ قانون مدنی، طرفین می‌توانند در قرارداد شرط کنند که در صورت بروز اختلاف، ابتدا از داوری استفاده کنند و تنها در صورت لزوم به دادگاه مراجعه نمایند.”
مزایای مشارکت در تولید برای کسب‌وکارها و تولیدکنندگان
مشارکت در تولید گزینه‌ای است که به دلیل فواید متعددش، توجه بسیاری از کسب‌وکارها و تولیدکنندگان را به خود جلب کرده است. یکی از مهم‌ترین مزایا این است که مشارکت در تولید راهی برای دسترسی به منابع جدید باز می‌کند. شرکا می‌توانند از فناوری، تجهیزات یا حتی بازارهایی که طرف مقابل در اختیار دارد، بهره ببرند. برای مثال، یک شرکت کوچک ممکن است با همکاری یک شریک بزرگ‌تر، به ابزارهای پیشرفته یا شبکه توزیع گسترده‌تری دست پیدا کند. این دسترسی نه تنها کارایی را بالا می‌برد، بلکه فرصت‌های تازه‌ای برای رشد ایجاد می‌نماید.
از سوی دیگر، این نوع همکاری قدرت رقابت در بازار را افزایش می‌دهد. با ترکیب توانمندی‌ها، شرکا می‌توانند محصولاتی با کیفیت بهتر یا قیمت مناسب‌تر تولید کنند و جایگاه خود را در برابر رقبا تقویت نمایند. همچنین، توزیع ریسک یکی دیگر از نقاط قوت این مدل است. وقتی ریسک‌های مالی و عملیاتی بین طرفین تقسیم می‌شود، فشار روی هر شریک کاهش می‌یابد و احتمال موفقیت پروژه بیشتر می‌شود.
مراحل و نحوه تنظیم قرارداد مشارکت در تولید
برای تنظیم یک قرارداد موفق، مراحل زیر را دنبال کنید:
- مرحله اول مذاکره اولیه شامل بحث و گفت‌وگو درباره اهداف مشترک، منابع در دسترس و انتظارات هر یک از طرفین است. شرکا باید در این جلسات دیدگاه‌های خود را به وضوح بیان کنند، نیازهایشان را مطرح سازند و نقاط مشترک را شناسایی کنند تا پایه‌ای محکم برای همکاری شکل بگیرد.
- بخش بعدی شامل تعیین سهم‌ها و وظایف می‌شود. در این بخش، تعهدات هر طرف باید مشخص شود. این کار شامل تعیین میزان سرمایه‌گذاری، نقش هر شریک در فرآیند تولید و نحوه تقسیم سود یا مسئولیت‌ها می‌شود، به طوری که همه بدانند چه چیزی از آن‌ها انتظار می‌رود.
- مرحله بعدی تهیه پیش‌نویس اولیه نمونه قرارداد مشارکت در تولید و بازنگری آن توسط همه شرکا است. طرفین باید پیش‌نویس را با جزییات بررسی کنند، نظرات خود را اعمال کنند و در صورت نیاز اصلاحاتی انجام دهند تا همه با متن نهایی موافق باشند. این فرآیند اطمینان می‌دهد که سند نهایی منعکس‌کننده توافقات واقعی و انتظارات همه شرکاست.
- پس از توافق بر سر متن نهایی، قرارداد به صورت رسمی امضا می‌شود و همکاری آغاز می‌گردد. این مرحله نه تنها نقطه شروع عملی کار است، بلکه نشان‌دهنده تعهد رسمی طرفین به انجام وظایفشان طبق توافق است و باید با برنامه‌ریزی دقیق برای اجرا همراه شود. امضای قرارداد لحظه‌ای است که همه بحث‌ها و برنامه‌ریزی‌ها به عمل تبدیل می‌شوند.
سهم‌ها و تعهدات طرفین در قرارداد مشارکت در تولید
در قرارداد مشارکت در تولید، سهم هر طرف معمولا بر اساس میزان سرمایه‌گذاری، تخصص یا نقش عملیاتی که در پروژه بر عهده می‌گیرد، تعیین می‌شود. این سهم می‌تواند به صورت درصد مشخصی از سود، مالکیت محصول یا حتی مزایای غیرمالی مانند دسترسی به بازارهای جدید تعریف شود. برای مثال، اگر یکی از شرکا سرمایه هنگفتی وارد پروژه کند و دیگری تجربه و مهارت خاصی داشته باشد، باید تعادلی منطقی بین آورده‌های طرفین برقرار شود تا هر دو احساس کنند مشارکتشان به درستی ارزش‌گذاری شده است.
تعهدات طرفین نیز بخش حیاتی این قرارداد است و می‌تواند دامنه گسترده‌ای از وظایف را در بر بگیرد، از جمله تامین مواد اولیه، مدیریت خط تولید، انجام فعالیت‌های بازاریابی یا حتی هماهنگی برای توزیع محصولات نهایی. به عنوان نمونه، ممکن است یک طرف متعهد شود که ماشین‌آلات و تجهیزات مورد نیاز را تهیه کند، در حالی که طرف دیگر مسئولیت استخدام نیروی کار ماهر و نظارت بر فرآیند تولید را بپذیرد. گاهی هم وظایف به شکل ترکیبی تعریف می‌شوند؛ مثلا یکی از شرکا مواد خام را تامین کند و دیگری با استفاده از دانش فنی خود، آن‌ها را به محصول نهایی تبدیل نماید.
ریسک‌ها و چالش‌های مشارکت در تولید و راه‌های مدیریت آن‌ها
هر همکاری تولیدی، هرچند با برنامه‌ریزی دقیق، با چالش‌ها و ریسک‌هایی همراه است که می‌تواند موفقیت پروژه را تهدید کند. یکی از رایج‌ترین این مشکلات، اختلافات بین شرکاست که اغلب از تفاوت در دیدگاه‌ها، انتظارات یا شیوه مدیریت نشات می‌گیرد.
مشکلات مالی نیز یکی دیگر از موانع اصلی در این نوع همکاری‌هاست. تاخیر در پرداخت‌ها، کمبود بودجه در میانه پروژه یا ناتوانی یکی از شرکا در تامین سهم مالی خود می‌تواند کل فرآیند تولید را مختل کند. علاوه بر این، نوسانات بازار تهدیدی جدی برای مشارکت‌های تولیدی به شمار می‌رود. کاهش ناگهانی تقاضا برای محصول، افزایش هزینه‌های مواد اولیه یا تغییرات غیرمنتظره در شرایط اقتصادی می‌تواند سودآوری پروژه را به خطر بیندازد. این عوامل خارج از کنترل شرکا هستند، اما تاثیر عمیقی بر نتیجه همکاری دارند.
برای مدیریت این ریسک‌ها، راهکارهای موثری وجود دارد که می‌تواند از شدت مشکلات بکاهد. تنظیم بندهای مشخص برای حل اختلاف، مثل استفاده از میانجی‌گری یا داوری، به شرکا کمک می‌کند تا در صورت بروز مشکل، سریع‌تر به توافق برسند. همچنین، پیش‌بینی یک بودجه اضطراری برای پوشش هزینه‌های غیرمنتظره و انجام تحلیل دقیق بازار پیش از شروع پروژه، می‌تواند شرکا را در برابر نوسانات و کمبود منابع مالی محافظت کند.
نقش بازاریابی و فروش در مشارکت‌های تولیدی
موفقیت یک پروژه تولیدی، هر چقدر هم که فرآیند تولید آن با دقت و کیفیت انجام شود، در نهایت به توانایی فروش محصول در بازار وابسته است، زیرا بدون فروش موثر، تمام تلاش‌ها و سرمایه‌گذاری‌های شرکا بی‌نتیجه خواهد ماند. به همین دلیل، شرکا باید از همان ابتدا یک استراتژی بازاریابی مشخص و کارآمد تدوین کنند که نه تنها محصول را به دست مشتریان برساند، بلکه سودآوری پروژه را تضمین کند. این استراتژی شامل مراحل مهمی مانند شناسایی دقیق بازار هدف، یعنی گروهی از مشتریان که به محصول نیاز دارند یا به آن علاقه‌مند هستند، تعیین قیمت‌گذاری مناسب که هم رقابتی باشد و هم هزینه‌ها را پوشش دهد و اجرای تبلیغات موثر برای جلب توجه و افزایش آگاهی از برند است. گاهی اوقات، بسته به توافق اولیه، یکی از شرکا مسئولیت اصلی بازاریابی و فروش را بر عهده می‌گیرد، مثلا با استفاده از شبکه توزیع خود یا تجربه‌اش در تبلیغات، در حالی که شریک دیگر روی بهبود کیفیت تولید تمرکز می‌کند؛ این تقسیم کار باید در نمونه قرارداد مشارکت در تولید ذکر شود. در واقع، هماهنگی بین تولید و فروش، مثل دو بال یک پرنده است که اگر یکی از آن‌ها ضعیف عمل کند، کل پروژه به زمین می‌خورد، بنابراین برنامه‌ریزی دقیق در این بخش می‌تواند تفاوت بین موفقیت و شکست را رقم بزند.
مشارکت در تولید برای صنایع مختلف: تفاوت‌ها و ویژگی‌ها
مشارکت در تولید بسته به نوع صنعت و نیازهای خاص آن می‌تواند شکل‌ها و ویژگی‌های متفاوتی داشته باشد، زیرا هر حوزه تولیدی چالش‌ها، الزامات و فرصت‌های خاص خود را به همراه دارد که شرکا باید به آن‌ها توجه کنند. در ادامه، تفاوت‌ها و ویژگی‌های این مشارکت در سه صنعت کشاورزی، خودرو و پوشاک بررسی می‌شود.
- صنعت کشاورزی: در صنعت کشاورزی، تمرکز اصلی مشارکت معمولا بر تامین مواد اولیه باکیفیت و فرآیندهای فرآوری است که پایه و اساس تولید را تشکیل می‌دهد. برای مثال، ممکن است یکی از شرکا زمین کشاورزی و بذر را فراهم کند، در حالی که شریک دیگر با تجهیزات و دانش خود، مسئولیت برداشت، فرآوری و تبدیل محصولات خام به کالاهایی مثل کنسرو، خشکبار یا روغن را بر عهده بگیرد. این نوع مشارکت اغلب به هماهنگی فصلی وابسته است و شرکا باید برای نوسانات آب‌وهوایی یا قیمت مواد اولیه نیز آماده باشند.
- صنعت خودرو: در صنعت خودرو، شرایط کاملا متفاوتی حاکم است و مشارکت به فناوری پیشرفته و یک زنجیره تامین پیچیده وابسته است که اجرای آن را چالش‌برانگیز می‌کند. شرکا در این حوزه معمولا باید توان مالی و تخصص لازم برای تامین قطعاتی مثل موتور یا سیستم‌های الکترونیکی، استفاده از ربات‌های خط تولید و مدیریت لجستیک جهانی را داشته باشند؛ برای مثال، یکی از طرفین ممکن است طراحی و مهندسی را انجام دهد و دیگری مونتاژ را بر عهده بگیرد.
- صنعت پوشاک: از سوی دیگر، در صنعت پوشاک، سرعت تولید و انعطاف‌پذیری در طراحی حرف اول را می‌زند و شرکا باید بتوانند به تغییرات سریع بازار پاسخ دهند. مثلا، یکی از شرکا ممکن است پارچه و مواد اولیه را تامین کند و دیگری با دوخت سریع و طراحی خلاقانه، محصولاتی متناسب با مد روز یا نیازهای فصلی تولید کند؛ این انعطاف‌پذیری به ماشین‌آلات چابک، نیروی کار ماهر و توانایی پیش‌بینی روندهای بازار وابسته است. برای دریافت اطلاعات بیشتر به مقاله تنظیم قرارداد شراکت کاری بین دو نفر مراجعه کنید
با تنظیم دات کام با اطمینان قدم بردار
قرارداد مشارکت در تولید می‌تواند به عنوان ابزاری موثر و قدرتمند، زمینه‌ساز رشد و توسعه کسب‌وکارها شود، اما این موفقیت تنها در صورتی محقق می‌شود که با دقت، آگاهی کامل و توجه به جزئیات تنظیم گردد. رعایت نکات حقوقی، شفافیت در تعیین تعهدات شرکا و مدیریت هوشمندانه ریسک‌ها، مسیر این همکاری را به سوی دستاوردهای بزرگ هموار می‌کند. اگر تصمیم دارید وارد چنین مشارکتی شوید، پیشنهاد می‌شود ابتدا اهداف خود را به وضوح مشخص کنید، شرکای مناسبی انتخاب نمایید و از منابعی مطمئن برای تنظیم قرارداد بهره ببرید. در این راستا، پلتفرم تنظیم دات کام می‌تواند همراهی ارزشمند برای شما باشد؛ این سایت بستری آنلاین برای ارائه مشاوره و خدمات قراردادی است که خدماتی نظیر دسترسی به بانک نمونه قرارداد ها در فرمت‌های Word و PDF و همچنین امکان درخواست طراحی، تنظیم و بررسی قراردادهای حقوقی را فراهم می‌کند. با استفاده از این خدمات، می‌توانید اطمینان حاصل کنید که نمونه قرارداد مشارکت در تولید شما نه تنها حرفه‌ای و جامع است، بلکه با نیازهای کسب‌وکارتان کاملا هم‌راستا خواهد بود.
سوالات متداول درباره مشارکت در تولید: نکات کلیدی که باید بدانید
نمونه قرارداد مشارکت در تولید چه زمانی مناسب است؟
این نوع قرارداد زمانی بهترین گزینه است که منابع مالی، انسانی یا فنی شما محدود باشد یا زمانی که برای موفقیت پروژه به تخصص و مهارت‌های مکملی نیاز دارید که خودتان به تنهایی از آن برخوردار نیستید.
آیا ثبت نمونه قرارداد مشارکت در تولید الزامی است؟
اجباری نیست، اما به شدت توصیه می‌شود زیرا این کار می‌تواند به عنوان مدرکی قانونی از توافقات عمل کند و در صورت بروز اختلاف، از حقوق شما محافظت نماید.
چگونه اختلافات را حل کنیم؟
از طریق مذاکره، میانجی‌گری یا دادگاه، بسته به قرارداد . تعیین این روش‌ها از قبل در قرارداد، فرآیند حل‌وفصل را سریع‌تر و کم‌هزینه‌تر می‌کند و از طولانی شدن تنش‌ها جلوگیری می‌نماید.
